sáatée sé kaŋbéŋ ñǎa měŋ ma sáatée sé taɣá ñǎa měŋ ma
|
la facon dont un village vit en harmonie, la façon dont un village fonctionne, |
sáatée |
sé |
kaŋbéŋ |
ñǎa |
měŋ |
ma |
sáatée |
sé |
taɣá |
ñǎa |
měŋ |
ma |
sáatée |
sé |
kaŋbéŋ |
ñǎa |
měŋ |
ma |
sáatée |
sé |
taɣá |
ñǎa |
měŋ |
ma |
village.D |
POTP |
s’unir |
manière.D |
REL |
OBL |
village.D |
POTP |
aller |
manière.D |
REL |
OBL |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|